Bir kitabı filme dönüştürmek imkansız olmasa da oldukça zordur.Problem, birinin hayal gücü ile ilgiliydi: bir kitaptaki sözcükler, kişisel ve öznel olan imajları çağrıştırıyor ve üçüncü bir tarafın kendilerine biçim verme çabaları hayal kırıklığı yaratıyor. Harry Potter ve Felsefe Taşı bu konuda bir istisna değildir, ama neyse ki, sunulan görüntüler başlı başına muhteşem ve harika.
Film kesinlikle kitap tarafından yapıldı: Harry Potter (Daniel Radcliffe), koruyucu ailesi tarafından kötü muamele görmüş genç bir çocuk, büyücülük öğrendiği Hogwart's Magic Okulu'nda (!) Özel olduğunu ve yaşlandığını öğreniyor. Quidditch'i canlandırır ve kötü despotik bir büyücüyle savaşır (babası olmadığı ortaya çıkar).
Film, belki de şimdiye kadarki en iyi uyarlamalardan biri olan Joanne Rowling'in kitabına titizlikle sadık kalsa da, bir resmin binlerce kelimeye değer olduğu özeliği burada gerçek olmaz.Çoğunlukla, Harry Potter'ın ilk zaferinden Quidditch karşılaşmasına kadar birçok detay atlandı. Bizim sunduğumuz şey, Rowling'in serisinde inşa ettiği büyülü diyarı titizlikle gösteren bir sahneden diğerine (bazen çok hızlı) bir sıçrama. Örneğin, açılış sekansı Profesör Albus Dumbledore (Richard Harris) 'in bir sokaktaki ışıkları söndürdüğünü gösterirken, Profesör McGonagall (Maggie Smith) gerçek formunu bir kedi olmaktan değiştirdi ve Hagrid (Robbie Coltrane) Harry'i uçuruyordu. Motosiklet, biz gerçekten Lord Voldemort'un kutlamalarını göstermedik ' Güz Bu eleştiri değil, sadece bir gözlem; Aslında, eğer Harry Potter kitaplarına aşina olan biri varsa bunu yapmanın özellikle uygun olduğunu düşünüyorum, ancak filmin başlangıç bölümlerinde aciliyet duygusu veriyor.
Teknolojinin, Diagon Alley ve Gringotts Bank, hareketli resimler, Hogwarts Şatosu, Sıralama Şapkası (Leslie Phillips), Kale'deki hayaletler (bir kamera hücresi dahil) dahil olmak üzere Harry'nin dünyasının harikalarını mümkün hale getirmesine nasıl olanak sağladığını merak ettim. John Cleese), Üç başlı köpek Fluffy, çirkin trol vb. Harry Potter filmini otantik kılan teknolojinin, X-Men veya Grinch Stole Christmas filmlerinde olduğu gibi, en azından birkaç kişinin hayal gücünü hayata geçirmesine izin vererek inanıyorum. .Hayal ettiğim ve ekranda yansıtılanların çoğu gerçekten eş anlamlı değildi, ama zaman zaman izlemesi inanılmazdı.
Bununla birlikte, film, Harry'nin bir süpürgenin üstünde, bir oyunu kazanmanın anahtarı olan, özellikle yakalanması zor bir top olan Altın Snitch'ten sonra Arayıcı'nın rolünü oynadığı ilk Quidditch karşılaşmasını yakaladı. Oyunun ilham veren tasviri, hayal gücümle çok iyi bir şekilde örtüldü ve oradan, Harry'nin karanlık Lord Voldemort (Richard Bremmer) ile ikinci karşılaşmasının öyküsü daha az parçalı ve daha uyumlu bir şekilde ortaya çıktı. Son yüzleşme, Harry ve arkadaşlarının oraya ne yapmaları gerekiyorsa, izlemek için bir zevk.
Dikkatini ödeyenler için, kitaptaki ana değişiklik Hagrid'in ejderhanının nasıl bertaraf edildiğiyle ve bunun sonuçlarından kaynaklanmaktadır. Hayaletler de burada daha küçük bir rol oynuyor, ancak filmin çalışma süresi göz önüne alındığında, ihmal edilmiş olanlar gibi parçaları şaşırtmadım.
Genç oyuncuları oynayan oyuncular, Hermione Granger'ın her şeyi bilen biri olarak Emma Watson ile birlikte iyi bir performans sergiliyorlar. Yetişkin oyunculara fazla zaman verilmedi, ancak hepsine katı performanslar var. John Williams'ın puanı basit ama etkili. Set tasarımı, sinematografi ve görseller etkileyici. Yönetmen Chris Columbus, Rowling'in kitaplarının yaydığı Enid Blyton benzeri atmosferi büyük ekrana getirmek için harika bir iş çıkardı.
Harry Potter ve Felsefe Taşı, izlemek için harika bir film. Kitapları yakından tanıyan birinin perspektifinden izledim ve hikayeye tamamen aşina olmanın izini sürdüğümde haklı olduğuna inanıyorum, dört kitabı birkaç kez okuduğumu yapmadığım bir seçim zamanlar. Kesinlikle büyük ekranda kontrol edin ve daha önce banyoya gittiğinizden emin olun.
Yorum Gönder